Van wie zijde gij er een -  Françoise Groenendaal-Vlug

Van wie zijde gij er een……. in het platform toegankelijk West Betuwe?

Ik ben Françoise Groenendaal-Vlug, 57 jaar, getrouwd met Koos en moeder van drie volwassen dochters en sinds kort oma! Het grootste deel van mijn leven heb ik in Geldermalsen of Meteren gewoond. Tijdens mijn studies en een tussenjaar woonde ik in Amersfoort, Burgh-Haamstede en Ede.
Op mijn 18e hoorde ik dat ik het zeldzame Syndroom van Usher heb. Ernstig slechthorend was ik al en droeg daarvoor sinds mijn 4e gehoorapparaten. Nu kwam er ook de diagnose van een progressieve oogziekte bij. Dat veranderde mijn toekomstperspectief. Ik koos ervoor na mijn voltooide opleiding HBO Journalistiek de Sociale Acadmie (Maatschappelijk Werk) te gaan doen om zo meer kans te maken op passend werk.
Met veel plezier heb ik deze opleiding twee jaar gevolgd, maar toen ging het echt niet meer zonder hulp en revalidatie. Mijn eerste revalidatie was nodig, ik moest leren omgaan met hulpmiddelen, minder energie, verwerken dat mijn toekomstperspectief anders is dan voor een niet beperkt iemand.
Intussen leerde ik Koos kennen, werd hij mijn man en kregen we samen drie geweldige dochter, een hele andere fase in het leven.
Het ondertekenen door Nederland van het VN Verdrag voor Gelijke rechten van mensen met een chronische ziekte en/of een beperking in 2016 maakte iets in mij wakker. Een simpele mail aan de toenmalige gemeente Geldermalsen met de vraag wat zij hiermee gingen doen, resulteerde in de uitnodiging te solliciteren voor de Adviesraad Sociaal Domein. Wat een kans! Ik werd welkom geheten in de Adviesraad en maakte kennis met plannen en nota’s van de gemeente. Met de ondersteuning van een schrijftolk kon ik de vergaderingen goed volgen en eraan deelnemen. Met veel plezier heb ik tot de fusie naar de gemeente West Betuwe dit werk gedaan. Ondertussen nam ik deel aan bijeenkomsten rond inclusie, zowel dichtbij als verder weg.

De zin: “De eerste stap richting inclusie is de fysieke toegankelijkheid”, hield mij bezig. Immers, als mensen niet in staat zijn ergens zelfstandig fysiek te komen, blijven ze thuis of begint daar al de afhankelijkheid van mantelzorg of voorzieningen. Ik realiseerde mij hoe belangrijk de fysieke toegankelijkheid van de openbare ruimte en maatschappelijke voorzieningen is.
Door mijn werk bij de Adviesraad Sociaal Domein had ik geleerd, dat binnen de gemeente er diverse domeinen zijn. In feite ging de fysieke toegankelijkheid over het Fysieke Domein ofwel Domein Ruimte. Door het inclusie netwerk binnen de gemeente Geldermalsen kwam ik mensen tegen met dezelfde passie voor dit inzicht. Met elkaar startten we het Platform Toegankelijk West Betuwe. We willen een trefpunt zijn voor iedereen, die hierover wil praten hoe deze opgave vorm te geven en uit te voeren. De wekelijkse Zoom Meetings zijn voor mij een bron van inspiratie en motivatie. We kunnen gedachten, acties en emoties uitwisselen. Het is een laagdrempelige manier voor mensen vanuit de gemeente om aan te schuiven en met ons als ervaringsdeskundigen in gesprek te gaan.

Mijn droom is dat in onze mooie gemeente West Betuwe zo toegankelijk wordt, dat iedereen veilig en zelfstandig het huis uit kan op weg naar de supermarkt, de dokter, een trefpunt, de bushalte. Het klinkt eenvoudig en iedereen wil dat. Maar de uitvoering is vaak lastig en ingewikkeld. Bij het maken van de eerste bouwplannen, is het handig al met de toegankelijkheid rekening te houden. En ook in de uitvoering is het belangrijk steeds deze toets mee te nemen. Genoeg werk nog te doen en met het Platform hopen we op steeds meer succes ervaringen.